Dinlenme tesisi sahibini 12 kurşunla öldüren sanık: Öldürücü bölgelerine sıkmamıştım

KONYA’da dinlenme tesisi sahibi Bayram Çelmeli’yi (49) 12 kurşunla öldüren tutuklu sanık Mehmet Kara (39), birinci duruşmada, “Küfretmeye devam edince olay anında otomobilden silahımı aldım ve indim. Çabucak ayağına 2-3 tane sıktım ve bunlar otomobile geri oturdu. Ben öldürücü bölgelerine sıkmamıştım” dedi.

Olay, 25 Ekim 2024’te Seydişehir-Antalya kara yolu Madenli Mahallesi yakınlarında meydana geldi. Mehmet Kara, ortalarında alacak sıkıntısı bulunan Bayram Çelmeli’nin dinlenme tesisine gitti. Çelmeli, görüşmenin akabinde kardeşi Ramazan Çelmeli ile arabasına binip Seydişehir kent merkezine gelmek için yola çıktı. Arabası ile 2 kardeşi takip eden Kara, Bayram Çelmeli’nin içinde bulunduğu aracı durdurdu. Mehmet Kara akabinde araç içindeki Çelmeli’ye tabanca ile 12 el ateş edip, kaçtı. Ramazan Çelmeli’nin ihbarıyla olay yerine jandarma ve sıhhat takımı sevk edildi. Ambulansla Seydişehir Devlet Hastanesi’ne kaldırılan Bayram Çelmeli, kurtarılamadı. Olayın akabinde gözaltına alınan Mehmet Kara, tutuklandı. Mehmet Kara, ‘Kasten öldürme’ hatasından Seydişehir Ağır Ceza Mahkemesi’nde yargılanmaya başlandı.

‘ALKOLLÜYDÜM’

Kara, mahkemedeki savunmasında pişman olduğunu belirterek, şunları söyledi: “Benim yapmadığım hiçbir şey kalmadı, ben çok çabaladım. Ben Manavgat demedim, Konya demedim, çocuğumu bıraktım, karşı tarafın alacaklarını tahsil etmek için uğraştım. Olaydan bir hafta evvel beni aradılar, ‘iflastan düşürelim’ dediler. Ben de ‘ne yapacaksak acil yapalım’ dedim. Bana, ‘çekleri al gel’ dediler. Ben de çekleri aldım ve geldim. Birinci gün tesiste yattım. Olay günü Ramazan, ben ve merhum ile Konya’ya gittik. Çekleri aldık iflası düşürmek için, Seydişehir’den tesise geldim. Bir gün sonra tekrar Konya’ya gittik, alacaklardan çekleri topladık. ‘Ben bu şirketi nasıl kurtarırız’ diye kaç sefer geldim. Manavgat’a en büyük alacaklı ile görüşmeye gittim. O da benim için çekleri değiştirmeyi kabul etti. Olay günü tesise gelip görüşecektik. Ailesi ile gelmiş. Ben de yukarıdaydım. Beni aşağıya çağırdılar, ailesi ile yemek yiyordu. Bayram, küfürlü konuşmaya başladı. ‘Ben şunu vurdum, bu türlü yaparım’ diye konuşuyordu. Ortamızda tartışma çıktı. Daima küfretti. Sonra da tüfek çıkardı. Bana hakikat ateş etti. Tüfek patlamadı, akabinde Ramazan aldı, o da ateş etti. Tüfek tekrar patlamadı. Ben karşılık vermedim. Üst çıktım, eşyamı topladım. Bayram, bana öfkelendi. Baktım bunlar kapının önündeler. Benim şekerim var, tansiyonum var, elim ayağım tutmuyordu. Oradan çıktım, telefon açtım. Tahminen özür diler diye düşündüm lakin yeniden telefonla küfretti. Beni yanlarına çağırdılar, oraya gittim. Tekrar küfretmeye devam ediyordu, çantasında silah vardı lakin çıkarmamıştı. Küfretmeye devam edince olay anında otomobilden silahımı aldım ve indim. Çabucak ayağına 2-3 tane sıktım ve bunlar otomobile geri oturdu. Ramazan’a, ‘sen git’ dedim. Ben onu vurunca otomobile oturdu. Hala küfretmeye devam ediyordu. Araca oturduğunda çantasıyla uğraştığını gördüm. Her vakit silah taşıdığını biliyordum. Ben de alkollüydüm, geri döndüm. Tekrar 2-3 tane sıktım, akabinde oradan ayrıldım. Ben öldürücü bölgelerine sıkmamıştım. Seydişehir’de teslim olmamak için yola çıktım. Yolda polisler çevirdiler ve tutukladılar. Benim öldürme hedefim yoktur.”

‘İNER İNMEZ ATEŞ ETTİ’